METODA LINIOWA
Stosowanie tej metody
polega na powolnym procesie zaliczenia zakupu do kosztów uzyskania
przychodów. Metoda ta odzwierciedla szczegółowo stopień zużycia
się amortyzowanego elementu, co pozwala na przemyślane decyzje
inwestycyjne. Jest to podstawowa i najprostsza metoda naliczania
amortyzacji.
Metoda ta zakłada, że zamortyzowany w
przedsiębiorstwie zakup zużywa się identycznie w poszczególnych
fazach eksploatacji, niezależnie od intensywności jego
wykorzystywania. Wartość, którą środek miał na początku
zostaje rozłożona równomiernie na cały okres amortyzowania.
Amortyzacja środka trwałego zaczyna
się w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia
danego środka do działalności gospodarczej.
Odpisy amortyzacyjne zmniejszają
podstawę do opodatkowania.
Ostatni odpis amortyzacyjny dokonywany
jest za miesiąc, w którym dochodzi do:
→ zrównania się sumy odpisów
amortyzacyjnych z wartością początkową środka,
→ przekazania go do likwidacji,
→ przekazania do sprzedaży,
→ stwierdzenia jego niedoboru.
Zasady stosowania metody liniowej
uzupełniane są przez stawki amortyzacyjne.